يادمان باشد از امروز جفايي نکنيم 

گر که در خويش شکستيم صدايي نکنيم ؛ 

خود بتازيم به هر درد که از دوست رسد  

بهرِ بهبود ولي فکر دوايي نکنيم ؛ 

جاي پرداخت به خود بر دگران انديشيم 

شِکوه از غير، خطا هست خطايي نکنيم ؛ 

ياور خويش بدانيم خداياران را  

جز به ياران ِ خدادوست وفايي نکنيم ؛ 

يادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند  

طلب عشق ز هر بي سر و پايي نکنيم ؛ 

گر که دلتنگ از اين فصل ِ غريبانه شديم 
تا بهاران نرسيده است هوايي نکنيم ؛ 

گِله هرگز نبُود شيوه ي دلسوختگان  

با غم خويش بسازيم و شفايي نکنيم ؛ 

يادمان باشد اگر شاخه گلي را چيديم 

وقت پرپر شدنش ساز و نوايي نکنيم ؛ 

پر پروانه شکستن هنر انسان نيست 

گر شکستيم ز غفلت من و مايي نکنيم ؛ 

و به هنگام نيايش سرسجاده ي عشق *** 

جز براي دل محبوب دعايي نکنيم ؛ 

مهرباني صفت بارز عشاق خداست ***   

 يادمان باشد از اين کار اِبايي نکنيم ...  

گوش کن "دلم"

ساده نباش این روزها سادگی طرفدار نداره

برای هیچکس نسوز چون همه به خودشون فکر میکنن نه به تو 

چشم براهه اونی که رفته نشین چون اگه برگرده هم اونی نمیشه که اول بود

به واژه های مثل "عاشقتم" "بی تو میمیرم" شک کن اینروزا تیکه کلام شدن...

حواست باشه که اصلا به تو ربطی نداره که یکی خیلی تنهاست

چون همون ادم یه روز بد تنهات میذاره

محبت زیادی هم نمیخواد بکنی چون اخرش متهمت میکنن

چشمتو ببند رو ادمها و فقط کارخودتو بکن.....

پمپاژ خون چون اینبارهم اگه بشکنی راهی جز دور انداختنت ندارم.
 

 چه می پرسی ز فریادی که پنهان درگلو دارم

که مهرخاموشی برلب،ز بیم آبرو دارم

وفای اشک را نازم که در شبهای تنهایی

گشاید عقده هایی را که پنهان درگلو دارم

من آن پرورده ی دردم که درگهواره ی هستی

به خون خوردن ز پستان غم ایام،خو دارم

من آن داغ جوانی دیده ام،دیگر چه میپرسی

زشیون ها که شبها بر مزار آرزو دارم؟

میان گریه می خندم،میان خنده می گریم

خدارا با خیال خویش اینسان گفتگو دارم

چه آفت زد به بستان امیدم کز سرحسرت

به عمری آرزوی یک گل خوش رنگ و بو دارم

من ان مرغ پریشانم که در کنج قفس از دل

هزاران ناله ی شبگیر دور از های و هو دارم

گرازسنگ جفا بال و پرم بشکست غم نبود

که با بشکسته بالی باز پای جستجو دارم

 دنیای جالبیه هه...

همونایی که بودنتو قدر نمیدونند

رفتنتو نامردی میخونند...

بی تو مهتاب شبی باز از آن كوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم.

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم.

شدم آن عاشق دیوانه كه بودم.

در نهان خانه ی جانم، گل یاد تو درخشید.

باغ صد خاطره خندید،

عطر صد خاطره پیچید

یادم آمد كه شبی با هم از آن كوچه گذشتیم،

پر گشودیم و در آن خلوت دل خواسته گشتیم.

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.

تو ، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت،

من ، همه محو تماشای نگاهت.

آسمان صاف و شب آرام،

بخت، خندان و ،زمان رام.

خوشه ی ماه فرو ریخته در آب

شاخه ها دست بر آورده به مهتاب.

شب و صحرا و گل و سنگ،

همه، دل داده به آواز شباهنگ.

یادم آید، تو به من گفتی:"از این عشق حذر كن!

لحظه ای چند بر این آب نظر كن!

آب، آیینه ی عشق گذران است.

تو كه امروز نگاهت به نگاهی نگران است،

باش فردا كه دلت با دگران است!

تا فراموش كنی، چندی از این شهر، سفر كن!"

با تو گفتم:"حذر از عشق ندانم.

سفر از پیش تو هرگز نتوانم،

نتوانم!"

روز اول كه دل من به تمنای تو پر زد،

چون كبوتر لب بام تو نشستم.

تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم.

باز گفتم كه تو صیادی و من آهوی دشتم،

تا به دام تو در افتم، همه جا گشتم و گشتم،

حذر از عشق ندانم،

سفر از پیش تو هرگز نتوانم، نتوانم!

اشكی از شاخه فرو ریخت.

مرغ حق، ناله تلخی زد و بگریخت...

ماه بر عشق تو خندید.

اشك در چشم تو لرزید،

یادم آمد كه دگر از تو جوابی نشنیدم،

پای در دامن اندوه كشیدم،

نگسستم، نرمیدم...

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب های دگر هم،

نكنی دیگر از آن كوچه گذر هم...!

                                               بی تو اما به چه حالی من از آن كوچه گذشتم...!

می گویند ساده ام

می گویند

تو مرا با یک جمله . با یک لبخند به بازی میگیری

می گویند ترفندهایت . شیطنت هایت  و دروغ هایت را نمی فهمم

می گویند ساده ام!!

اما تو این را باور نکن

من فقط دوستت دارم...همین!!

و انها این را نمیفهمند...

  عشق     عاشق     معشوق

یک نفر بیاید و این کلمات را برایم معنا کند...

می خواهم بدانم اینان جز تنهایی معنای دیگری دارند؟؟!!